معصومه مهتدی
متولد ۱۳۶۲ و تحصیلکرده نقاشی دردانشگاه آزاد تهران است و کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه الزهرا دریافت کرده است.
وی از سال ۱۳۸۷ تا کنون علاوه بر برپایی ۲ نمایشگاه انفرادی، در بیش از ۲۰ نمایشگاه گروهی از جمله نمایشگاه گروهی ارتیست بوک در گالری سنتر فور بوک ارت در نیویورک امریکا، هفتمین دوسالانه مجسمه سازی در موزه هنرهای معاصر تهران و نمایشگاه بین المللی اکو آرت در موزه کنشتاله بوداپست مجارستان شرکت کرده که برایش افتخاراتی به همراه داشته است.
در اولین حضور جدی اش در عرصه نقاشی در دومین جشنواره هنرهای تجسمی دامون فر در سال ۱۳۸۷ از وی تقدیر شد و تا سال ۱۳۹۲ به نقاشی کردن ادامه داد ولی در پی توجه به زبان به عنوان عامل اصلی ارتباط که برایش به مثابه یک سوءتفاهم بزرگ بود به مطالعه در زمینه زبان شناسی پرداخت و با روی آوردن به مدیاهای جدید سعی بر آن داشته که قطعیت زبان و سایر حواس پنجگانه را به چالش بکشد.
او از سال ۱۳۹۴ تا کنون ایده‌هایش را در قالب آرتیست بوک و اینستالیشن ارائه داده است وموفق به کسب مقام نخست در ششمین دوره هنرهای معاصر پرسبوک و کسب مقام دوم در اولین جشنواره تجسمی نفس در سال ۱۳۹۵ شد. همچنین یکی از برگزیدگان راه یافته به مرحله نهایی دومین جشنواره جایزه ویستا در سال ۱۳۹۶ بود. او در تهران کار و زندگی می کند.
آثار معصومه مهتدی
در سال های اخیر تمرکز اصلی ام بر روی زبان، ابزاری برای نمایش و فهم ارتباطات و اندیشه ها، بوده است و البته در این مورد که کلمه ها سرچشمه ی سوء تفاهم ها هستند با ژاک دریدا، فیلسوف فرانسوی، هم سو هستم.
به منظور به چالش کشیدن این قطعیت و ﺑرای اﻧﺗﻘﺎلﻣﻌﺎﻧﯽ و اﯾﺟﺎد ارﺗﺑاط به دﻧﺑﺎل راه ﺣﻠﯽﺧﺎرج از ﻧظﺎمﻗراردادی زﺑﺎن گشتم و از اورﯾﮕﺎﻣﯽ ھﻣﭼونﯾﮏﻧظﺎمﻣﺳﺗﻘل زﺑﺎﻧﯽﺑﮭرهﺟﺳﺗم.
درمجموعه ی مسخ ، متن اصلی کتاب نه کلمه ها، بلکه اشکال هندسی ای هستند که از نگه داشتن خطوطِ تا در اوریگامی ها درست شده اند. در اینجا مساله درست خواندن یا نخواندن زبان اوریگامی نیست. مساله فکر کردن به متن کتاب است متنی که صفحه به صفحه تغییر می کند و دچار دگردیسی می شود و شاید هر صفحه مستقل از صفحه قبلی به نظر برسد ولی درواقع تمام صفحات مراحل ساخت یک ابژه هستند، ابژه ای واحد که صدها نام به زبان های مختلف دارد.
منبع محتوایی آثار من ادبیات جهان و داستان هایی است که موضوع آنها مشخصا مسخ است. برای من مسخ اشاره به این باور دارد که متن هر کتاب با هر بار خوانده شدن تغییر می کند و محتوای هر کتاب با خواننده خود دچار دگردیسی می شود. بنابراین، مسخ داستان، مسخ زبان، و مسخ اشکال هندسی اوریگامی سه گانه ای است که در کتابهای من اتفاق می افتند.
دگردیسی فرم در این مجموعه، نه تنها در اشکال هندسیِ کتاب های دست سازِ اوریگامی، بلکه در آثار دیگرِ این مجموعه که کتاب های به هم بافته شده است نیز دیده می شود. در این آثار از کتاب هایی که منابعِ محتواییِ کتاب های دست سازِ اوریگامی بوده اند، به عنوان مواد اولیهی حاضر آماده استفاده کرده ام. از طریق برش زدن صفحات کتاب ها و بافتنِ متن آن ها در هم، هر کتاب دچار دگردیسی فرمی می شود. البته در هر کتاب جملات یا کلماتی به فارسییا انگلیسی قابل خوانش باقی می مانند که خود می توانند زنجیره مدلولی جدیدی را ایجاد کنند که بسیار وسیع است و روایت مسخ شده جدیدی را در ذهن مخاطب می سازد.
طلا یا زَر با نشان شیمیایی Au نام یک عنصر است. تا پیش از جنگ جهانی اول سیاست مالی بسیاری از کشورها بر پایه استاندارد طلا استوار بود و پس از آن سیاست پول بی‌پشتوانه جایگزینش شد. اواخر قرن نوزدهم در غرب وحشی افراد بی اطلاع پیریت را به جای طلا از بستر رودخانه‌ها می شستند. پیریت یک کانی با فرمول شیمیایی FeS2 است. شباهت ظاهری پیریت با طلا سبب شده که این کانی را طلای ساده لوحان (fool’s gold) بخوانند..
مقایسه طلا و پیریت برای من همانند مقایسه هنر یوروسنتریک و غیر یوروسنتریک است. و من که در هیچ یک از تعریفهای مرد سفید پوست اروپایی نگنجیده و نخواهم گنجید از خود می پرسم کجای تاریخ هنر جای خواهم گرفت؟ ایا مجالی برای باز کردن گفتمانی جدید در عرصه جهانی خواهم یافت؟ چرا گفتمان غالب در اینجا گفتمانی غربی است؟ چرا چشم به آموزه های غربی داریم؟ چرا از فلسفه و تاریخ هنر غرب کم یا زیاد مطلع هستیم و نسبت به گذشته خود بی‌تفاوت؟
از منظر من پاسخ این سوالها می تواند در بحث مقایسه طلا و پیریت نهفته باشد. شاید ما دچار تب طلا شدیم. هرچیز درخشنده‌ای را طلا پنداشتیم. می‌خواهم شک کنم به آن گفتمان غالب!
پس از توافق ۱۹۸۸ استکهلم بازار و هنر چنان در هم تنیده شدند و یا ما فکر کردیم که در هم تنیده اند که گویی هر هنرمندی که در باب هنر مانیفستی صادر می کرد از ابتدا گوشه چشمی به بازار نیز داشته است. در کنار تغییر و گسترش معنای هنر که دغدغه اصلی هر جریان تاریخی و اساس کاری هر هنرمند معاصری بوده، بازار نیز خواسته یا ناخواسته تغییرات زیادی کرد تا جایی که هر جریان مخالفی را تبدیل به یک جریان موافق اقتصادی نمود. طلا یا پیریت مساله همواره درخشندگی بوده‌است.
در این اثر من با رجوع به تصاویر و متون تاریخ هنر، آنها را این بار آنگونه که شاید در اصل نوشته یا اشتباه خوانده شده‌اند باز خوانی خواهم کرد. بنابر این کلمه بازار و هنر در متن مانیفست هنرمندان جا به جا خواهد شد و همچنین تصاویر کتاب تاریخ هنر، دیوارها و کف گالری به رنگ طلایی در خواهد آمد.
نام اثر: برج سفید
تکنیک: اینستالیشن
ابعاد: ۱۵-۱۵۰-۱۲۰ سانتی متر
سال خلق اثر: ۱۳۹۶
متریال: آجر، پوست تخم پرنده، آرتیست کتاب
استيتمنت:
شمار كبوترخانه ها تا پيش از تخريب هاي گسترده ٣٠٠٠ باب بوده است كه هر كدام مي توانسته بين ١٠٠٠ تا ٤٠٠٠٠ كبوتر را در خود جاي دهد. هر جفت كبوتر در سال به طور متوسط ١٢ تخم مي گذارد.
پس هزاران تخم، مي تواند، شكسته و فاسد شده در كبوترخانه هاي مخروبه و نيمه مخروبه اصفهان رها شده باشد تا فرش سفيد زير پاي شما شود براي رسيدن به بناي سرخ رنگ ياد بود كبوترخانه ها كه استند و نگهدارنده آرتيست بوكي است به زبان اوريگامي.
اين كتاب از مربع شروع مي شود و با هر تايي تغيير شكل مي دهد. در هر صفحه خط تا نگه داشته شده و اشكال پيرامونش برش مي خورد. هم زمان ٣ زبان در يك صفحه با هم در تعامل اند. آنچه شما مي بينيد، مي خوانيد و تصور مي كنيد همه ان چيزي است كه نوشته شده است.
اینستالیشن آرت
مواد و ترکیبات: آرتیست بوک، استند و پایه ، خاک و نمک دریاچه ارومیه، خاک و نمک دریاچه ارال، کاغذ
ابعاد: ۸۰.۸۰.۸۵
عنوان اثر: آرتمیا
سال خلق اثر:۱۳۹۴
استیتمنت:
حلقه گم شده زنجیره غذایی که چرخه آسمان، زمین و دریا را به هم متصل می کند می تواند جاندار سخت پوست رو به انقراضی باشد که نام علمی آرتمیا را دارست. لیکن از آنجایی که فعالیت بشری همواره به سمت تابعیت از قانون ارزش مبادله پیش می رود هماره اولویت آدمی با قوانین مصرف است و نه قوانین اکلوژیک طبیعی. از این روست که از منظر انسان مصرف گرای امروز، این هنجار ناهنجار امری طبیعی و رویدادی ناگزیر جلوه می نماید.
تبلور این مرگ تدریجی در چرخه حیات اما در حضور انتزاعی فرم موجود ناشناخته ای در یک سوی کتاب ظاهر می شود که درواقع دیاگرام نهایی چرخه حیات دیاگرامهای عرصه زیستگاه آرتیماست..
دریاچه ارومیه یا همان چاله آب در توالی دیاگرام های برداشته شده از عرصه اش در گذر زمانی مشخص شده در آرتیست بوک حاضر در واقع با بازی رنگها از آبی پر رنگ تا سفید، چرخه حیاتی خود را در برابر بیننده اثر ظاهر می کند. چرخه ای که انتخاب آغاز و سر انجام آن متکی به اراده مخاطب است در نحوه نگرش بر اثر و تصمیم در آغاز مشاهده این روند از هر سوی کتاب.
در انتها آنچه می ماند اراده بشریت است در پندگیری بر پایه تجربیاتی چون سر گذشت تلخ دریاچه آرال سازنده استند و پایه نگهدارنده آرتیست بوک حاضر . استندی لبریز شده از خاکها و نمکهای مانده به جا از حیات چاله آب، پایه ای که به گونه ای استعاری می بایست پایه ای باشد در روند تصمیم گیری بشریت برای نقطه پایانی این دیاگرامها لیکن حضور دور ریزهایی از جنس حیات طبیعت که در روند خلق این اثر به وجود امده اند در داخل پایه استند از سویی نشان از هماره در سطح استعاری باقی ماندن است و از سویی دیگر تلاش برای برگشت به قوانین طبیعت.