هدا زرباف در پرسبوک هشتم، نام و یادت زنده

 

پروژه ي “پيوند نسوج” : به علت همزماني طرح اين پروژه با بروز توده اي سرطاني در پايم، بدون معطلي رويكرد ذهني ام نسبت به بافت و به هم پيوستگي نسوج پارچه ها، برايم نشان اشنايي يافت از در هم تنيدگي و نمو سلول هايي شد كه در تنم، بافتي در حال رشد و در هم تنيده مي ساختند . نخ ها هم مثل سلول ها در روندي به هم مي پيوندند، گاهي در نظم و گاهي در بي نظمي ، مجتمع ميشوند و بافتي منحصر بفرد ميسازند .

در پورتفوليوي هنري ام بار ها در حجم هايي كه ساخته ام ، توده هاي حجيم با پيوند و درهم پيچيدگي نخ ها و پارچه ها و فيبرها شكل گرفته و مرا درگير اين فرم هاي تومور مانند كرده است.

حالا چشمهايم را ميبندم، خودم را يك سلول سرطاني مي انگارم، دلم ميخواهد بزرگ شوم.

زياد و يك پارچه شوم: يك اجتماع.

يك بافت تمام و كمال.

عکسها از بخشا کشفی پور و متین رکن