صحنه هنر ایران عرصه‌ای است متکثر با رهیافت‌ها و گرایش‌های متنوع. سالانه پرسبوک طی دورۀ ده ساله فعالیت خود این تنوع و تکثر را در نظر داشته و کوشیده است به ابعاد مختلف صحنۀ هنر معاصر ایران بپردازد. دهمین دورۀ پرسبوک با انتخاب شهر کاشان -مهد هنرهای دستی ایران- به عنوان مرکز برگزاری رویداد، رویکردی مبتنی بر میراث هنری ایرانی اتخاذ کرده و ضرورت حمایت از سنن هنری ملی ایران را طرح می‌کند، و با تمرکز بر امکانات شهر کهن کاشان، هنرمندان را به بازاندیشی در سنن هنری و فرهنگ غنی ایرانی و بازآفرینی آن در هنر معاصر فرامی‌خواند.
هنرهای دستی ایران از دیرباز با زندگی روزمره در هم تنیده و با سرشت و فرهنگ ایرانی عجین بوده‌اند. این هنرهای ظریفه قرن‌ها در دل این مرز و بوم رشد کرده و تداوم داشته‌اند، و بنابراین امکانات و ظرفیت‌های عظیمی برای توسعه و پیشرفت دارند. پرسبوک دهم به ضرورت بازتعریف و بازآفرینی هنرهای دستی در بستر معاصر می‌پردازد. هنرمندانی که در این دوره حضور یافته‌اند، هر یک به نوعی هنرهای سنتی و دیرینه ایرانی را با هنر معاصر پیوند زده‌اند، یا دربارۀ این ارتباط، کندوکاو کرده‌اند. احیای هنرهای دستی به‌معنای تکرار گذشته یا تداوم شیوه‌های سپری‌شده نیست بلکه به معنی پویایی و جستجوگری هنرمندانه برای نوآوری در فرم و محتوای هنردستی است که با تکیه بر دانش و مهارت و بر اساس پژوهش و شناخت کافی از کیفیت هنرهای گذشته و نیازهای زمان حال محقق می‌شود.
«دستکار» تمهیدی است که این همه را در بستر معاصر رویداد پرسبوک به هم می‌پیوندد. هم به معنای دست‌آفریده است و هم به معنای استاد صانع- هنرمند و هم به معنای خود صنعت و هنر دستی. «دستکار» بر آن است تا جنبه‌هایی از هنر معاصر ایران را که با مهارت و صناعت دستی همراه‌اند و بر سنن هنری دیرینه ایران استوارند، در مرکز توجه قرار دهد. دستکار به معنای یار و همراه نیز هست، و این اشاره‌ای است به تعهد پرسبوک به همکاری و تعامل، و تمرکز بر هنرهای مشارکتی. تحت لوای این عنوان و این رهیافت، پرسبوک دهم هنرمندان و هنرشناسانی را گرد هم می‌آورد که به اهمیت میراث هنری ایران و نیز مشارکت و تعامل هنرمندانه باور دارند… ادامه