|مهسا فرهادی‌کیا، دوره ی ششم پرسبوک | رابطۀ انسان مدرن با طبیعت رابطه‌ای است استحاله یافته به چیزی دیگر. این رابطه از همزیستی به سوی سلطه و از رابطۀ انسان به مثابه جزء در مقابل طبیعت به عنوان کل به پیوندی مالکانه و ارباب رعیتی بدل شده است. انسانی که در طی قرن‌ها با خلق زبان، ابزار، پخت غذا، فرهنگ و در یک کلام تمدن، قوانین و نظام طبیعت را برهم زده و از آن اعلام استقلال کرده بود، با تحولاتی هم‌چون انقلاب صنعتی این دستیازی را وارد فازهای گسترده ... ..