ندا درزی

هنرمند بینا رشته ای، کیوریتور و بنیانگذار سالانه هنر معاصر پرسبوک

۱۳۸۸ تاسیس پرسبوک
۱۳۷۷ کارشناسی ارشد نقاشی از دانشگاه هنر
۱۳۷۴ کارشناسی نقاشی از دانشگاه هنر و معماری
۱۳۶۵ دیپلم نقاشی از هنرستان هنرهای تجسمی دختران

ندا درزی متولد۲۷ مهر ۱۳۵۰، تهران، بعد از تحصیلات آکادمیک در زمینه عکاسی، تاپستری و سرامیک تجربه اندوخته و از مجموع آن به مدیوم های جدیدتری در حیطه ی ویدئو اینستالیشن و هنر عمومی بهره مند شد.

ندا درزی تا به حال در۸ نمایشگاه انفرادی و در بیش از۵۰ نمایشگاه گروهی در ایران، ایتالیا، فرانسه، اسپانیا، ترکیه، فنلاند، سوئد، مکزیک و یونان شرکت کرده است.

پرسبوك سالانه اى هنرى براى نمایش آثار هنرمندان ایرانى و مقیم خارج در ایران است که در سال ۱۳۸۸ توسط هنرمند-کیوریتور ندا درزى پایه گذارى شد. اولین تجربه وی در کیویتوری مشارکتی با آلیس استپانیان در پروژه ی”نیچه یک مرد بود” است که آثار ویدیوی۱۹ هنرمند ایرانی در سه کشور مکزیک Museo Ex Teresa Arte Actual، سوئد (Malmö Konsthall) و فنلاند Pori Museum از ۲۰۱۳تا ۲۰۱۵ به نمایش در آمد. درزى در هنر خود به مسائلى مى پردازد که دغدغه ى همگانى محسوب مى شوند. کارهاى کیورتوریالش هم برخوردى مشابه را بازگو مى کنند.

جستجوی شرایطی آزاد و بدون تعصب برای نمایش و معرفی آثار هنرمندان جوان ایران و ایجاد بستری مستقل و پویا برای تعامل و هم‌افزایی، از اهداف اصلی پرسبوک به شمار می‌رود.

پرسبوک در انتخاب مشاوران، هنرمندان و هیأت ژوری به مرزهای ایران محدود نبوده و دعوت از هنرمندان و ژوری بین‌المللی از امتیازات این سالانه به شمار می‌رود. همچنین، پرسبوک یکی از اولین سالانه‌های نمایشگاهی در ایران است که آثار شرکت‌کننده را نه تنها در عرصه گالری‌ها بلکه در فضای مجازی نیز به نمایش می‌گذارد. طی ده دورۀ گذشته، پرسبوک هنرمندان ایران و خارج از کشور را به نمایش آثار در قالب درونمایه‌ها و محورهای مختلفی دعوت کرده است. پرسبوک همچنین با راهبرد خروج از تهران و انتخاب سایت اجرا در مناطق مختلف ایران، بر امکان‌ها و استعدادهای هر منطقه تمرکز کرده و هر بار تمرکز رویداد را به مباحث بوم‌شناختی و فرهنگی خاص هر مکان معطوف کرده است.

ندا درزی که در هنر خود به دغدغه‌‌های عمومی و همه‌گیر زیست معاصر پرداخته است، در رهیافت کیوریتوریال هم برخوردی مشابه دارد، و از دوره پنجم محور اصلی این رویداد را بر اهداف بلند مدت در راستای حفظ محیط زیست و ميراث كهن سرزمين ايران قرار داده و از دوره هشتم شخصاً به‌صورت کیوریتوریال برگزار کرده است. وی با برگزاری سالانه پرسبوک در مناطق مختلف ایران و تاکید بر حوزه‌های فرهنگی متفاوت در قالب پروژه‌های مکان‌محور سعی کرده تا فاصلۀ بین هنرمندان با زیست‌ بوم جامعه را کمتر کند. انتخاب این موضوعات بیشتر بر پایه دغدغه‌های مهم اجتماعی و محیط زیستی بوده است که مفهوم نقادی بوم‌گرا را در آن می‌توان به وضوح مشاهده کرد.